Cirque du Soleil staat voor het beste in live optredens. Podiums, decors, kostuums, acrobatiek, dans, muziek en geluid. Alles is werkelijk op het allerhoogste niveau. Alleen de beste talenten ter wereld doen mee. Nadat vorig jaar het circus met Amaluna in Amsterdam neerstreek, is het dit jaar weer raak: Varekai wordt in het Ziggo Dome opgevoerd.
Wie nog nooit iets van Cirque du Soleil heeft gezien, kan zich niet voorstellen hoe overweldigend zo’n optreden kan zijn. De grenzen van het menselijk fysiek mogelijke worden opgezocht, in een exotische context met oogverblindende kostuums en bombastische muziek. Varekai vormt hier geen uitzondering op, maar de Ziggo Dome was niet uitverkocht voor deze voorstelling.
In Varekai draait het om de mythe van Icarus, die te dicht bij de zon vliegt. Hierdoor smelt de was die zijn vleugels aan elkaar houdt en Icarus valt. Waar de mythe stopt, begint Varekai. Icarus komt in een nieuwe droomwereld terecht waar vreemde creaturen huishouden en hij uiteindelijk verliefd wordt.
Het verhaal in Varekai is heel exotisch en artistiek. Zodanig dat het soms lastig te begrijpen is wat een bepaalde scene precies beoogt te vertellen. Maar uiteindelijk is het slechts een middel om de verschillende acts aan elkaar te knopen en een sfeer neer te zetten. Dat laatste lukt erg goed in Varakai. De kostuums zijn mooier en overtuigender dan ik ooit heb gezien.
De show bouwt langszaam op. Voor de pauze is er zelfs weinig spektakel te zien. Wel zien we humor, zang en dans. Het tweede deel is beduidend explosiever en beter. Van slingeren aan touwen tot metershoog van schommels springen. De acteurs zijn van het allerhoogste wereldniveau, zoals we van Cirque du Soleil verwachten.
In deze show zitten opvallend veel clownsacts, die op zich goed zijn, maar soms ook wat te lang duren. Hierdoor lijkt het geheel wat dun. Dat is waarschijnlijk de reden dat sommige reviews deze voorstelling afbranden. Dat is onterecht, vind ik. Want wat erin zit is geweldig. Het zou qua spektakel alleen wat meer mogen zijn.